DESCRIPTION
de GRAAUW ou de GRAUW
Brabant
Belgique
- Famille originaire de Ypres.
- de GRAAUW anciennement GRAUWE (Nom flamand, en français signifie "gris argenté", en hollandais, Grauw, snauw, een bits woord, un "mot mordant").
- On retrouve un portrait de Rombaut de GRAUW datant de 1621 cité dans le Catalogue du Musée de la ville de Malines de 1861. Rombaut De GRAUW était échevin et trésorier de la ville de Malines, il est mort le 11 décembre 1644.
Armoiries :
" D'azur, à trois fers de moulin d'or. "
Sources héraldiques :
- Armorial général d’Europe, par J.B. Rietstap (Gouda, 1861).
- Armorial d'Europe par J.B. Rietstap (Gouda, 1884, Berlin, 1934) (Gouda, 1887, Berlin 1937).
- Armorial général J.B. Rietstap, illustré par Victor et Henri Rolland (1903-1926). Colorisé par Lionel Sandoz (1993-2002).
Notes historiques et biographiques :
*** Déjà à la fin du XIIIe siècle, un certain de GRAUW vivait à Yperen (Ypres) et il s'agit probablement de la même famille qui s'est établie plus tard à Alost en Flandre.
Au début du XVIIe siècle, il y avait aussi une famille de ce nom à Bergen op Zoom, qui y faisait partie du gouvernement.
La famille de Grauw actuelle est originaire d'Ouwen près de Malines.
Lambert de Grauw s'installe à Malines à la fin du XVe siècle et y obtient la citoyenneté le 6 septembre 1478.
Les membres de cette famille y restèrent au gouvernement pendant près de trois siècles.
Hendrik de Grauw, baptisé à Malines le 17 avril 1594, quitta sa ville natale et s'installa à Moerdijk, où ses descendants possédaient un vaste domaine foncier. Ses descendants y restèrent jusqu'à la fin du siècle précédent, lorsque trois frères s'installèrent en Hollande méridionale ; Arij de Grauw à Leimuiden, Hendrik de Grauw à Zwammerdam et Cornelis de Grauw à Aarlanderveen.
Les deux premiers ont poursuivi leur lignée jusqu'à nos jours (1886); ses membres vivent toujours à Leimuiden, Aarlanderveen, Alpen, Amsterdam et Arnhem.
Lambrecht de Grauw, fils de feu Jan, originaire d'Ouwen, s'est installé à Malines, où il a obtenu la citoyenneté le 6 septembre 1487. Il y mourut le 3 décembre 1500, laissant derrière lui quatre enfants mineurs de son épouse Margaretha van Vathem : Jan, Jacob, Pieter et Anna, qui avaient Jan et Paulus de Grauw comme tuteurs. Jan de Grauw, marié à Catharina van der Heyden, a eu six enfants :... etc
(Algemeen Nederlandsch familieblad, deel 3, 1886.).
*** GRAUW (Geertruid GORDON de GRAUW) est né à Bergen-op-Zoom le 6 mai 1649, de Salomon ou Samuel GORDON, commissaire des régiments suisses au service des Etats, homme qui se considérait comme du sang royal des STUARTS et BARBARA TURCQ, car il faut probablement lire le nom peu clair écrit dans le livre de baptême. GEERTRUID était l'aînée des trois enfants et épousa Cornelius de GRAUW ou de GRAAUW, dit Van BATENBURG, à qui elle survécut avec trois filles. Elle pratiquait parfois la poésie avec beaucoup d'avantage et écrivit, entre autres, un vers d'éloge pour l'œuvre de Jacob van LANSBERGHE " Historie van HULST ; à quelle ville elle faisait référence, car sa famille faisait partie du gouvernement. Sur le plan religieux, elle était partisane de PONTIAAN van HATTEN, c'est pourquoi elle fut exclue de la Cène du Seigneur par le parti ascendant. Probablement après sa mort, il est apparu : "La poezie van de geest- en deugdrijke juffrouw". Miss Geertruid GORDON de GRAAUW, exemples pour la propagation de la doctrine de la grâce, Amsterdam 1710, 4°.
(Levensberichten van Zeeuwen Zijnde een vervolg op P. de la Rüe, Geletterd, staatkundig en heldhaftig Zeeland, deel 1, door Frederik Nagtglas, Pieter de la Rüe, 1890.)
Sources généalogiques:
- Algemeen Nederlandsch familieblad, deel 3, 1886.
- Genealogische en heraldische bladen Maandblad voor geslacht-, wapen- en zegelkunde, deel 3, 1886
- Levensberichten van Zeeuwen Zijnde een vervolg op P. de la Rue, Geletterd, staatkundig en heldhaftig Zeeland, deel 1, door Frederik Nagtglas, Pieter de la Rüe, 1890.
Sources étymologiques:
- Le gazophylage de la langue française et flamande, 1654.
- Mercure belge, recueil consacré à la littérature, aux arts et aux sciences, vol. 9, 1820.
- Dictionnaire comparatif et étymologique des langues ..., par Heinrich Meidinger, 1836.
**************_______________________****************
de GRAAUW of de GRAUW
Brabant
België
- Familie uit Ieper.
- van GRAAUW voorheen GRAUWE (Vlaamse naam, betekent in het Frans "zilvergrijs", in het Nederlands Grauw, snauw, een bits woord, een "bijtend woord").
- Een portret van Rombaut de GRAUW uit 1621 vinden we aangehaald in de Catalogus van het Museum van de Stad Mechelen uit 1861. Rombaut De GRAUW was schepen en penningmeester van de stad Mechelen, hij overleed op 11 december 1644.
- van GRAAUW voorheen GRAUWE (Vlaamse naam, betekent in het Frans "zilvergrijs", in het Nederlands Grauw, snauw, een bits woord, een "bijtend woord").
Wapenschild:
“Azuurblauw, drie molenstenen van Goud.”
Bronnen:
- Generaal Wapenboek van Europa, door J.B. Rietstap, 1861.
- Generaal Wapenboek van Europa, door J.B. Rietstap (Gouda, 1884, Berlijn, 1934) (Gouda, 1887, Berlijn 1937).
- Generaal Wapenboek van Europa, J.B. Rietstap geïllustreerd door Victor en Henri Rolland (1903-1926). Ingekleurd door Lionel Sandoz (1993-2002).
Historische en biografische aantekeningen:
*** Reeds op het einde van de 13e eeuw woonde een zekere de GRAUW in Ieper en dit is waarschijnlijk dezelfde familie die zich later in Aalst in Vlaanderen vestigde.
Begin 17e eeuw woonde er ook een familie met deze naam in Bergen op Zoom, die daar deel uitmaakte van het bestuur.
De huidige familie de Grauw komt uit Ouwen bij Mechelen.
Lambert de Grauw vestigde zich eind 15e eeuw in Mechelen en verkreeg er op 6 september 1478 het staatsburgerschap.
De leden van deze familie bleven daar bijna drie eeuwen lang in de regering.
Hendrik de Grauw, gedoopt in Mechelen op 17 april 1594, verliet zijn geboortestad en vestigde zich in Moerdijk, waar zijn nakomelingen een groot grondbezit bezaten. Zijn nakomelingen bleven daar tot eind vorige eeuw, toen drie broers zich in Zuid-Holland vestigden; Arij de Grauw in Leimuiden, Hendrik de Grauw in Zwammerdam en Cornelis de Grauw in Aarlanderveen.
De eerste twee zetten hun afstamming voort tot op de dag van vandaag (1886); de leden wonen nog steeds in Leimuiden, Aarlanderveen, Alpen, Amsterdam en Arnhem.
Lambrecht de Grauw, zoon van wijlen Jan, oorspronkelijk afkomstig uit Ouwen, vestigde zich in Mechelen, waar hij op 6 september 1487 het staatsburgerschap verkreeg. Hij stierf daar op 3 december 1500 en liet van zijn vrouw Margaretha van Vathem vier minderjarige kinderen achter: Jan , Jacob, Pieter en Anna, die Jan en Paulus de Grauw als voogden hadden. Jan de Grauw, getrouwd met Catharina van der Heyden, had zes kinderen:... enz.
(Algemeen Nederlandsch familieblad, deel 3, 1886.).
*** GRAUW (Geertruid GORDON de GRAUW) werd op 6 mei 1649 in Bergen-op-Zoom geboren als zoon van Salomon of Samuel GORDON, commissaris van de Zwitserse regimenten in dienst van de Staten, een man die zichzelf beschouwde als iemand van het koninklijke bloed van de STUARTS en BARBARA TURCQ, omdat men waarschijnlijk de onduidelijke naam zou moeten lezen die in het doopboek staat geschreven. GEERTRUID was de oudste van drie kinderen en trouwde met Cornelius de GRAUW of de GRAAUW, roepnaam Van BATENBURG, van wie zij overleefde met drie dochters. Ze beoefende de poëzie soms met groot voordeel en schreef onder meer een lofvers voor het werk van Jacob van LANSBERGHE ‘Historie van HULST; naar welke stad verwees ze, aangezien haar familie in de regering zat. Op religieus vlak was ze een aanhanger van PONTIAAN van HATTEN, vandaar dat zij door de opklimpartij werd uitgesloten van het Heilig Avondmaal. Waarschijnlijk na haar overlijden verscheen: "La poezie van de geest- en deugdrijke juffrouw". Juffrouw Geertruid GORDON de GRAAUW, voorbeelden voor de verspreiding van de genadeleer, Amsterdam 1710, 4°.
(Levensberichten van Zeeuwen Zijnde een volg op P. de la Rüe, Geletterd, staatkundig en heldhaftig Zeeland, deel 1, door Frederik Nagtglas, Pieter de la Rüe, 1890.)
Genealogische bronnen:
- Algemeen Nederlandsch familieblad, deel 3, 1886.
- Genealogische heraldische bladen Maandblad voor geslacht-, wapen- en zegelkunde, deel 3, 1886
- Levensberichten van Zeeuwen Zijnde een volg op P. de la Rue, Geletterd, staatkundig en heldhaftig Zeeland, deel 1, door Frederik Nagtglas, Pieter de la Rüe, 1890.
Etymologische bronnen:
- De gasofilisering van de Franse en Vlaamse taal, 1654.
- Belgian Mercury, collectie gewijd aan literatuur, kunsten en wetenschappen, vol. 9, 1820.
- Vergelijkend en etymologisch woordenboek van talen..., door Heinrich Meidinger, 1836.
PARTAGEZ SUR LES RÉSEAUX SOCIAUX
LES AVIS
Il n'y a aucune note pour le moment. Soyez le premier à évaluer !
DONNEZ UNE NOTE